Василис Думанис

Αθήνα, 9/6/2011

à MmeConstance

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για όλα αυτά που τόσα χρόνια απλόχερα μου προσφέρατε.

Υπήρξατε δασκάλα μου και με τον καιρό γίνατε μέλος της οικογένειάς μου. Και όχι μόνο για την αγάπη σας, αλλά και για την εμπιστοσύνη και τη συνεχή ενθάρρυνση σε ότι κάνω. Ειλικρινά, είστε από τους πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους. Είστε από αυτούς που με κάνουν να νιώθω ασφάλεια και ξέρω ότι είναι εκεί και ακούν τους προβληματισμούς μου, με συμβουλεύουν και με καθοδηγούν.

Φέτος, μέσα στη δυσκολία της ολοκλήρωσης του μεταπτυχιακού μου, καταφέραμε να υλοποιήσουμε ένα site για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος! Ελπίζω να φτάσει εκεί που του αξίζει και πολύ σύντομα να διαβάσω εκεί ως αναγνώστης την επόμενη δουλειά σας.

 

Ευχαριστώ πολύ για όλα!

Βασίλης Ντουμάνης

Красимир Павлов

Нейното призвание е да учи и възпитава

Богаството и красотата на душата й се изразява в едно непрекъснато разнообразие на състояния. Нейната чувствителна благородна натура й спечелва симпатиите на колегите и уважението и любовта на учениците. Тя притежава неповторим характер, който е толкова принципен, нравствено чист и богат, че е почти невъзможно да бъде охарактеризиран чрез словото. Тя би могла да изнася лекции, да участвува в дискусии, да анализира, да посочва решения. Но това не изключва възможността да може доверчиво да се остави на желанието си да разказва, на копнежа да изненада, да се оправдае, да разсмее и да трогне. Нейното призвание е да учи и възпитава. И истинско щастие е за учениците от СОСУ „Ст. Караджа” да имат за преподавател по френски език Константина Димитрова.

Запазени са атестати за нея, издържани в стила на превъзходна степен: отлично познава работата си, владее до съвършенство четири езика, високо ерудирана, енергична, с остра положителна мисъл. Потвърждение за това са нейната научна работа, получила диплом на прегледа на ТНТМ и предложението за асистентско място във велико търновския университет.

Ако можех да демаскирам омагьосващата митичност на образа й, за да открия и там покоряващата ме личност, бих си задал въпроса: от каква необходимост би трябвало да правя това? Естественият отговор е: това е най-добрият човек, когото познавам.

Автор на очерка: Красимир Павлов – XI клас

________________________

Публикувано по случай 10-годишния юбилей на Средно общообразователно спортно училище „Ст. Караджа”- Хасково, брошура на СОСУ „Ст. Караджа”, гр. Хасково, май 1980 г.

Хриса Хадзиянаки

from: ypatia zounikia agaristh@gmail.com

to: constance.dima@gmail.com

date: 27.04.2009 5:57 p.m.

subject: enfin je t’ai trouvé

Ma chère Constance,

Je pensais à toi pendant toutes les années passées. Vraiment, je ne t’ai jamais oubliée. Il y a deux ans ou trois, je t’ai cherché mais je n’ai pas pu te trouver. Ta fille m’a dit que tu étais en Belgique.

Je voudrais savoir ce que tu fais et encore plus, je voudrais te rencontrer quand tu viendras en Grèce. Il y a tant de choses que je voudrais te dire. Excuse-moi mon français, j’essaie de l’apprendre. A vrai dire, j’ai repris les cours, il y a deux ans. Tu es étonnée ? Eh oui, tu m’as fait aimée cette langue magnifique mais malheureusement très difficile !!!

En attendant le plaisir de recevoir ta réponse.

Ton ancienne élève,

Chryssa

***

*

from: ypatia zounikia agaristh@gmail.com

to: constance.dima@gmail.com

date: 9.10.2010 6:53 p.m.

subject: Que fais-tu?

Ma chere Constance,

Comment vas-tu? Εs-tu bien installee en Crete? Que fais-tu? J’espere que tout va bien. Tu penses rester au meme endroit a jamais? Je le trοuve presque impossible. Αu fait, qu’est-ce que tu as fait pendant toutes ces annees ? Pardonne-moi, je ne peux pas mettre les accents parce que je t’envoie le courriel par mon portable.

Je voudrais que tu saches que je pense souvent a toi et que je suis tres contente de t’avoir enfin trouvee. Tu es la meilleure prof que j’aie eue. Tu sais bien que je detestais le francais avant de te connaitre et je l’aime tellement depuis que je t’ai connue. Tu fais des merveilles! Est-ce que tu te souviens? Tu m’as demande pourquoi la lecon de francais ne m’interessait pas et je t’ai repondu que je detestais le francais et que je ne voulais pas l’;apprendre. Puis, tu m’as dit que tu ne quitterais pas ma classe au cours des 3 annees du lycee et avant de partir de Xanthi et que tu me ferais aimer le francais. Αu debut, j’etais sure que tu n’y reussiras pas. Je ne sais pas comment tu l’as fait mais tu m’as fait l’aimer. Je suis bienheureuse que tu etais ma prof et que je t’ai connue. C’est dommage que nous n’ayons pas pu parler plus au fond de tant de choses. Ca aurait ete interessant et m’aurait fait peut-etre meilleur humain. Mais tu devais partir pour aller a Αthenes. Τant pis!

Je voudrais tant pouvoir te revoir. J’espere que je pourrai venir en Crete l’ete prochain.

Αmities,

Chryssa

***

*

Στις 3 Ιανουαρίου 2011 4:17 μ.μ., ο χρήστης Αγαρίστη agaristh@gmail.com έγραψε:

Αγαπητή Κωνστάνς,

Όταν φέρνω στο μυαλό τα 3 εκείνα χρόνια που ήσουν καθηγήτριά μου θυμάμαι κάποια πράγματα τα οποία τότε ίσως να μη τα θεωρούσα σημαντικά. Τότε ήσουν απλά μία από τις 2 αγαπημένες μου καθηγήτριες και ενώ στο Γυμνάσιο το μάθημα των γαλλικών ήταν βαρετό και δυσάρεστο για μένα, με έκανες εσύ στο Λύκειο να το αγαπήσω. Όμως τώρα που τα ξανασκέφτομαι συνειδητοποιώ πως ήσουν η μόνη καθηγήτρια που την αγαπούσαν όλοι, κανένας δεν είχε να πει κάτι κακό για σένα. Μπαίναμε πάντα όλοι στην τάξη με χαρά και προσέχαμε στο μάθημα. Σαν να μην υπήρχε κανείς που δεν τον ενδιέφεραν τα γαλλικά. Είχες ένα τρόπο να κερδίζεις την προσοχή και το ενδιαφέρον μας και να κάνεις το μάθημα τόσο ευχάριστο που δεν καταλαβαίναμε πώς περνούσε η ώρα κι όταν ακούγαμε το κουδούνι δε θέλαμε να βγούμε για διάλειμμα. Και όλα αυτά χωρίς να θυσιάσεις τίποτα από το μάθημα για να κάνουμε χαβαλέ, όπως έκαναν άλλοι καθηγητές για να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα και να συμμετέχουν όλοι. Αδυνατώ να θυμηθώ κάποιο άλλο μάθημα στο οποίο όλοι οι μαθητές να αισθάνονται τόσο όμορφα και ζεστά, που να προσέχουν και να συμμετέχουν όλοι και κάποια καθηγήτρια που να ήταν τόσο αγαπητή από όλους όπως εσύ. Και όταν τελείωνε το Λύκειο για μας και ήρθε η ώρα να μας αποχαιρετήσεις θυμάμαι πως όλοι ήταν συγκινημένοι, στεναχωρημένοι και μελαγχολικοί. Ακόμα και σήμερα, 13 χρόνια μετά, όταν σκέφτομαι εκείνη τη μέρα, αισθάνομαι τόσο έντονη τη συγκίνηση σαν να είμαι και πάλι μέσα σε εκείνη την τάξη και το ξαναζώ. Θυμάμαι πως εκείνη τη μέρα, για πρώτη φορά, κανείς δεν είχε διάθεση για μάθημα. Όλοι είχαν κάτι να σου πουν, κάτι να σε ρωτήσουν, προσπαθούσαμε να εκμεταλλευτούμε εκείνη την τελευταία ώρα μαζί σου για να κουβεντιάσουμε, αφού δε θα σε ξαναβλέπαμε και ξέραμε πως θα μας λείψεις. Αυτό δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά.

Με πολλή αγάπη

Χρύσα

Аргиро Маргарити

ημερομηνία 26 Μαΐου 2010 10:31 μ.μ.

θέμα: φιλιά από τους μαθητές σου

Αγαπητή Κωνστάνς,

διάβασα τα θετικά σου σχόλια για το θεατρικό μας και χάρηκα γι’ αυτό.

Άκουσα για σένα από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθα σε τούτο το σχολείο. Και άρχισα να σε γνωρίζω όχι τόσο από την αγαπημένη Λεία ούτε από τις πολύ καλές κουβέντες της διευθύντριας. Μου μίλησαν για σένα τα ίδια τα παιδιά όταν αναφέρονταν στο πρόσωπό σου με ένα χαμόγελο που το ζήλεψα. „Α… η Κωνστάνς…“ , έτσι απλά χωρίς το τυπικό „κυρία“ και τα μάτια τους φέγγιζαν. Όπως αναφέρεται κανείς σε μια αγαπημένη φίλη που βρίσκεται μακριά. Είναι πολύ δύσκολο να πρέπει να διαδεχτείς κάποιον στην καρδιά των μαθητών, να εύχεσαι να αντιδράσουν το ίδιο όταν θα φύγεις. Ακόμα μιλούν για την υπέροχη δουλειά, για το βιβλίο «Invitation à un voyage captivant» που πιστεύω πως πάντα θα ξεφυλλίζουν με νοσταλγία και καμάρι.

Ελπίζω να καταφέρω να έρθω στην Κρήτη και να τα πούμε από κοντά.

Να είσαι καλά,

Αργυρώ

Елени Прандека

21/5/1996

Ένας χρόνος που πέρασα μαζί σας δεν έμαθα μόνο Γαλλικά: έμαθα πρώτα απ’ όλα για ποίηση, λογοτεχνία, μουσική, αστρολογία, γεωγραφία, για σχέσεις, γνώσεις πολύτιμες στα πρώτα βήματα μέσα στην ενηλικίωσή μου. Το θέμα δεν είναι να έχει κάποιος απλά γνώσεις. Το κυριότερο και το πιο όμορφο είναι να μπορεί να τις μεταδώσει και στους άλλους. Κι εσείς, με το δικό σας τρόπο, το καταφέρατε.

Σήμερα στη γιορτή σας, εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου όλα τα όνειρά σας –που ξέρω ότι είναι πολλά– να πραγματοποιηθούν. Κατάλαβα ότι είστε τόσο δυνατή και επίμονη που κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σας εμποδίσει.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Με αγάπη και εκτίμηση

στην Κωνσταντίνα

καθηγήτρια, ποιήτρια,

αστρολόγο, φίλη και

πάνω απ’ όλα Άνθρωπο!

Ελένη Πραντέκα

Facebook 9.5.2017

Θαυμασμός, σεβασμός και αγάπη για την υπέροχη καθηγήτρια Γαλλικών μου που με τις γνώσεις της και το πάθος της για την γλώσσα, το πολιτισμό, τη ποίηση, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον έρωτα,τη φιλία, τη ζωή ..φώτισε τα νεανικά μου χρόνια και χάραξε με τον δικό της μοναδικό τρόπο μια πορεία ..Ζωής! Ευχαριστώ! Σας έχω στο μυαλό μου πάντα!